4. Work hard, be patient..and the rest will follow

19 september 2018 - Oranjestad, Aruba

Bon dia dushi's,

Ik kan het nog steeds niet echt geloven dat ik nu een eigen blog aan het schrijven ben. Als voorbereiding op Aruba heb ik in Nederland zooooveel verschillende blogs gelezen en nu schrijf ik er gewoon zelf eentje, met mijn eigen ervaringen en al mijn avonturen.

Inmiddels zit ik alweer 3 weken op Aruba. Time flies when you're having fun. En wat ben ik aan het genieten, ik heb het echt onwijs naar mijn zin! Bij alles wat ik doe denk ik wauwww sab je zit gewoon in aruba! Ik krijg van veel mensen de vraag of ik nog steeds een vakantiegevoel heb. Ik kan jullie vetellen dat ik zeker nog een vakantiegevoel heb. Want zeg nou eerlijk, aan 35graden, afkoelen in het zwembad en dobberen in de zee went toch bij niemand?
boca cathalina  natural bridge

Maar naast het vele geluier en relaxen op het strand ben ik ook gewoon kei hard aan het werk. Een 40-uur werkweek, met allerlei andere werkwijzen, andere collega's, onbekend ziekenhuis en verschillende talen ben ik vaak erg moe als ik weer terug thuis kom. Maar veel tijd om dan bij te komen is er niet want ik moet nog een woning en een ander autotje zoeken. En de mensen die mij goed kennen weten dat ik het liefst zo snel mogelijk alles op orde heb. Dus zo gezegd, zo gedaan. Hup in mijn autotje om verschillende appartementen te gaan bekijken. Vaak kwam ik thuis met een heleboel informatie waar ik toch veel overna moest denken. Zie ik mezelf hier de komende maanden wonen? Zit er wel een airco in? Is de afstand naar het ziekenhuis niet te ver? Heb ik er een fijn gevoel bij? Is er een zwembad aanwezig? Na ongeveer 10 appartementen te hebben bezocht heb ik een fijn complex gevonden. Na veel papierwerk en een paar belletjes is het eindelijk rond. 1 oktober verhuis ik naar Blue Village waar ik de komende 7 maanden verblijf in een leuke studio, met jawel 2 zwembaden, een airco, 5 minuutjes rijden naar het ziekenhuis en waar ik een zeer fijn gevoel bij heb. De studio's worden momenteel nog gebouwd, dus alles is straks lekker helemaal nieuw!
blue village
Tevens heb ik ook al veel onderzoek gedaan naar een ander leuk autootje maar ook dat viel niet mee. Ik hoor jullie denken, maar sab als je 5min van het ziekenhuis vandaan woont kan je toch ook lopen of fietsen? Dat dacht ik in eerste instansie ook maar fietsen of lopen staat hier gelijk aan zelfmoord. Een stoep of een fietspad kennen ze hier niet. Je kijkt je ogen uit naar wat hier allemaal rond rijdt, de wegen zijn niet zoals ik gewend ben ik Nederland. Van een matig verharde weg naar uhm hoe zal ik het noemen.. geen weg. Maar na veel speurwerk en mezelf te hebben georienteerd op verschillende auto's, is ook dit me gelukt! Vanaf 27 september kan ik gaan rond touren in mijn Kia picanto (automaat)! Nu dat allemaal is geregeld kon ik echt relaxed op avontuur uit en gaan genieten van al het moois op aruba!
uitzicht bij California Lighthouse   natural bridge  boca cathalina

Inmiddels heb ik alle diensten (dag, avond en nachtdienst) gedraaid. En alle 3 zijn ze me erg bevallen. Momenteel zit ik in de nacht, prima dienstje en nu heb ik dus even de tijd om mijn blog bij te kunnen werken! Er zijn aardig wat verschillen met de werkwijze in NL en aruba, maar dat had ik al wel verwacht.
HOH   HOH
Ik begin mijn dienst (net zoals in nl) met een overdracht. Je loopt richting de patientenkamer en krijgt hier een mondelinge overdracht van een collega. Daarna loop je samen de kamer op en observeer je de patient. En zo ga je al je patienten af. Ik moest er even aan wennen maar inmiddels vind ik het erg prettig dat je direct een beeld hebt van al je patienten. Daarna ga ik alle 'mappen' lezen. Dit is soms nog een heel karwei want de artsen schrijven dus ook met de hand hun beleid op..en wie een beetje verstand heeft van de zorg weet dat het eigenlijk een onmogelijk klus is om een handschrift van een arts te lezen. Als ik eenmaal het beleid heb ontcijferd is het tijd om op zaal te gaan (soms kom ik er na 10minuten pas achter dat het beleid in het papiaments/engels is geschreven..)
controle lijst
In de ochtendienst staan we vaak met veel personeel (10 ). Waar we in Nederland alleen nog maar de 'HBO-V'ers' willen.. wordt hier nog gebruik gemaakt van helpende en verzorgende. Soms erg handig! Je staat in je dagdienst eigenlijk altijd met iemand gekoppeld. Ik voer dan de verpleegkundige handelingen uit en mijn collega (wat dan vaak een helpende/verzorgende is) kan zich richten op de patientenzorg. In Nederland loop je als verpleegkundige zelf de artsenvisite voor je Eigen patienten, hier gaat dat anders. Na de overdracht geef je aan de 'oudste van dienst' je bijzonderheden of vragen door en zij loopt dan de artsenvisite (voor alle patienten) en koppelt dit later aan je terug. Heeeel erg wennen en vond het niet altijd praktisch maar inmiddels zie ik er ook de voordelen van in. Familie is hier ook wat closer met de patient dan ik gewend ben in Nederland, familie ontneemt ons veel zorg wat vaak veel tijd scheelt.
De apparatuur is echt super luxe. Natuurlijk op het begin erg zoeken naar waar dan alles precies ligt maar inmiddels heb ik mijn draai wel gevonden. Voor de infuusprikkers onder ons, mensen met een donkere huid zijn vaak moeilijker te prikken omdat die aderen niet zo mooi zichtbaar zijn zoals bij de meeste Hollanders. Maar hier hebben ze een handig apparaat voor (misschien wel eens op fb/internet voorbij zien komen) dit apparaatje hou je boven een arm en dan zie je de vaten liggen. WAUW, ik dacht dat ik moest wennen in Aruba omdat het zo oud was, maar ik kom straks helemaal verwend terug naar Nederland haha.
apparaat om aderen te scannen 
Mijn eerste avonddienst was echt giga druk. van 10 stuks personeel overdag, naar 4 in de avonddienst. Waar in de ochtendienst verzorgden en helpende heel handig zijn is dat in de avond/nachtdienst wat minder praktisch. Ik had mijn eigen patienten (stuk of 8) en een verzorgde had dat ook. Ik had de 'supervisie' van de verzorgde wat betekende dat ik ongeveer verantwoordelijk was voor 16 patienten. Aan de zorg alleen al had ik eigenlijk mijn handen vol, kreeg ik ook nog een heftige opname waar ik ongeveer 2uur intensief mee bezig ben geweest. Ja die dienst was behoorlijk pittig. Om 00.10uur besluit ik om nu echt naar huis te gaan (ipv 22.40uur). Thuis aangekomen haal ik een paar keer diep adem en ga mijn werkwijze overdenken. Waar ik een jaar geleden nog veel sturing nodig had als beginnend verpleegkundige, was ik nu klinische aan het redeneren, voerde ik de juiste verpleegtechnische handelingen uit en dat in een vreemd land, vreemde taal, onbekende artsen en nagaan dat ik er nog maar 2 weken ben, dat hield me staande en maakte me ook best wel trots. Ik eet thuis nog rustig een boterhammetje, want nee ik had sinds 13uur 's middags niks meer gegeten omdat het zoo druk was. Dus een dagje relaxen op het strand had ik wel weer verdiend!
arashi beach   boca cathalina
De volgende avonddiensten waren gelukkig een stuk relaxter. De collega's zijn echt super aardig. ik heb inmiddels al een lekker bruin kleurtje en met mijn indische bloed wordt ik vaak voor een Arubaanse aan gezien wat er toe leidt dat ze direct papiaments tegen me beginnen te praten. Maar dat duurt niet lang want al snel komen ze er achter dat ik er niks van heb verstaan: ' OOO senor, no Papiamento!' met vaak als reactie: ooo sorry dushi, ik dacht jij komt hier vandaan jij ziet zo lekker bruin!
De patienten zijn vaak ook erg vriendelijk, ze zijn allemaal erg geintreseerd en erg geduldig. En als ik ze vertel dat ik hier nog maar pas woon krijg ik enorme verhalen van hen te horen over het leven op aruba, erg leuk! Een patient had zelfs aan zijn vrouw gevraagd of zij een stukje arubaanse cake mee kon nemen zodat ik dat als Hollander kon proeven, lekkerrr!
ik ben van plan om een cursus Papiamento te gaan volgen. Dus wie weet over een paar maanden, ben ik misschien net zo bruin als hen en lul ik gewoon mee.

Dus kortom, mijn werk is wennen maar ik heb het wel onwijs naar mijn zin. Dit zie ik mezelf de komende 7 maanden echt wel doen! ik heb al super veel meiden leren kennen, allemaal verpleegkundigen, er is altijd wel iemand die vrij is en met je mee wilt naar het strand of op stap. Dus dat is ook super gezellig en maakt het echt vakantie.
Een verblijf en auto heb ik dus geregeld voor de komende tijd. ik heb het naar mijn zin op dit complex maar kijk er ook naar uit om naar blue village te gaan. In het verblijf waar ik nu zit, zitten alleen maar mensen uit het ziekenhuis dus ben ook wel erg nieuwsgierig naar wat andere mensen hier op het eiland doen, hopelijk ga ik die mensen in blue village ontmoeten.
                     girls night out

Zo dat was hem weer! Mijn nachtdienst zit er bijna lekker op, en van het weekend ben ik weer heerlijk vrij en staan er al weer veel leuke dingen op de planning!

Hele dikke kus en knuffel uit Aruba!
PS: ondanks dat ik het onwijs naar mijn zin heb, mis ik jullie natuurlijk allemaal wel <3 Mam&pap hebben inmiddels hun ticket geboekt, dus ik kan gaan aftellen! Ik heb al zoveel dingen die ik jullie wil laten zien, ik kan niet wachten!
 

Foto’s

15 Reacties

  1. Gerda Nieuwenhuijzen van den:
    19 september 2018
    Wat een ontzettend leuke blog, Sabine. En knap hoe je het allemaal geregeld hebt. Een appartementje en een auto. En dan natuurlijk ook nog werken in een vreemd ziekenhuis met allemaal nieuwe collega’s. En die foto van dat patiënten formulier dat komt me bekend voor. Ha, Ha. In mijn tijd heb ik daar nog mee gewerkt! En dat is echt al lang geleden. Maar ook mooi om te zien dat dat heel goed samen kan gaan met moderne apparatuur. Ben al benieuwd naar je volgende blog. 😘
  2. Pap en Mam:
    19 september 2018
    Zo leuk weer om te lezen! 🤗 Natuurlijk al veel stukjes hiervan gehoord maar zo het hele verhaal bij elkaar.... super! 😊 wij kijken er ook al naar uit hoor om alles daar te zien... maar natuurlijk het meest om jou dan weer te zien! ❤️ Heel veel liefs 😘
  3. Pap:
    19 september 2018
    Leuk omschreven Sabine! Het is net of we ook een beetje het leventje daar meemaken. En wat een mooie foto's. Wat mooi om te ervaren hoe ze daar werken en andere kijk op zaken hebben. Dikke kus, Pap😘
  4. Rian Hartog:
    19 september 2018
    Mooie blog, zo leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt, nog veel plezier en lekker genieten van je nieuwe appartement 🍾
  5. Linda:
    19 september 2018
    Prachtige ontwikkelingen Sabine ! Zo leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt !! Veel liefs en geniet😘
  6. Nini Witkamp:
    19 september 2018
    Wat leuk om jou zo te volgen, wat een belevenissen allemaal,fijn dat je het zo naar je zin hebt. Vele groetjes Nini
  7. Marielle en Ko:
    19 september 2018
    Heel leuk om weer je blog te lezen. Ik keek er al naar uit. 😃 Het is net of we er ook een beetje bij zijn. En je schrijft zo lekker dat je blijft lezen.
    En wat knap dat je al een appartement en een auto hebt geregeld!! Heerlijk met twee zwembaden.
    Leuk dat je ook al verschillende meiden hebt ontmoet.
    Nou ik kijk al weer uit naar de volgende blog met misschien wel de verhalen van de andere bewoners.
    En hoe je auto rijdt.
    Dikke kus van ons en we missen jou ook hoor. 💋💋😘😘💕💕💕
  8. Ilse:
    20 september 2018
    Hola nichtje!
    Wat leuk om al je belevenissen van de afgelopen week te lezen! En fijn dat je alles hebt geregeld voor huisvesting en straks een eigen autootje hebt 😊 Fijne werkweek nog en alvast een fijn weekend!😘☀️
  9. Saskia (Sabic):
    20 september 2018
    Oh wat fijn dat het nu geregeld is...kan je lekker genieten van alles. Het ziet er zo geweldig uit! En dat geweldige strand maakt een hoop goed na een zware werk dag. Leuk om je verhaal te lezen kijk al uit naar de volgende (Sas/Sabic)
  10. Ton en Wilma:
    20 september 2018
    Hoi Sabine, wat ben jij goed bezig zeg!

    Een autootje, een appartement, een leuke baan, lekker weer, gezellige mensen om je heen.
    Leuk om te lezen allemaal hoor.
    Succes verder en tot de volgende blog
  11. Sander:
    20 september 2018
    Goed voor elkaar Sabine! Knap hoor! En wat een mooie stranden daar! Veel plezier en groeten van ons!
  12. Neeltje:
    20 september 2018
    Super geregeld Sab, trots op jou!! X
  13. Tonny van den Dobbelsteen:
    21 september 2018
    Hi Sabine, Wat heb ik met plezier je blog gelezen. Het was van het begin tot het eind prettig om te lezen. Ben zelf ook in Aruba op vakantie geweest en was benieuwd of in de Peadock nog alle dollars hingen en kreeg van je moeder prompt de foto met de dollars toegestuurd. Lachen. Geniet van je tijd in Aruba het is een fantastisch eiland.
    Groetjes en op naar de volgende blog
  14. Jose:
    28 september 2018
    Echt leuk Sabine. Als de zorg niets meer is kan je altijd nog aan de slag als reisverslaggever. Je schrijft heel leuk
  15. Marielle en Ko:
    9 oktober 2018
    Ooch heerlijk weer zo’n verslag.
    Het leest zo lekker weg en we zijn weer helemaal op de hoogte.
    Wat een gave foto’s en wat zie je mooi bruin.
    Fijn dat je studio goed bevalt, het ziet er ook super leuk uit en lekker nieuw.
    Inderdaad zonde dat de pannen al zo snel kwamen want het eten zag er ook niet verkeerd uit. 😂
    Ook fijn dat je auto goed bevalt, ik had wel even vlieg willen zijn bij de eerste keer wegrijden. 😂😂
    Ik zou het niet beter doen hoor!!
    Het snorkelen lijkt me wel mooi daar.
    Nou ik begrijp uit je verhaal dat je het nog super naar je zin hebt gelukkig.
    Dikke kus 💋😘💕 van ons en ik wacht al met spanning naar je volgende verhaal.