8. Airport

bon dia dushi's, 

2 uur na het online zetten van mijn vorige blog was ik klaar met mijn nachtdienst, daarna ben ik moe maar voldaan naar huis gegaan. Onderweg keek ik al uit naar mijn bedje om lekker te gaan slapen. Helaas moest ik mijn slaap nog even uitstellen want bij het openen van mijn kamerdeur zag ik dat mijn kamer er heel anders uit zag dan dat ik hem achter had gelaten..Al mijn kleren lagen verspreid op de grond, mijn koffers lagen allemaal open en mijn tassen waren overhoop gehaald. Het duurde heel even voordat het tot mij door drong..er was vannacht bij mij ingebroken. Gelukkig, heb ik dit nog nooit eerder mee gemaakt maar dat maakte het nu wel extra moeilijk omdat ik niet wist hoe ik met deze situatie om moest gaan. Ik raakte behoorlijk in paniek, voelde mijn pols omhoog gaan, ging in mezelf praten, ijsberen en kon mijn adem niet meer helemaal onder controle houden. Rustig sabien..adem in en uit en even rustig denken. Na 5 minuten heen en weer te hebben gelopen heb ik besloten om bij mijn buurmeisje aan te kloppen.. die heb ik daardoor ook een halve hartverzakking bezorgd haha..om 7uur volledig in paniek aangeklopt. gelukkig was ze heel lief en is samen met mij gaan denken. Romy had ook nachtdienst dus die was nog wakker en is ook meteen naar mij toe gekomen, zo lief! 
niet alleen hun heb ik 'lastig gevallen' ook melis in Nl heb ik in paniek opgebeld..ik wist gewoon echt niet wat ik moest doen..sorry daarvoor meiden maar ik ben jullie eeuwig dankbaar voor jullie hulp:) 
Op blue village hebben ze me opgevangen en zijn ze de camera beelden gaan bekijken. De politie kon ook snel komen om mijn aangifte te verwerken en ook is er nog een team geweest om vingerafdrukken op te sporen, die ze uiteindelijk hebben gevonden! Ze zijn via mijn raam naar binnen geklommen, over mijn bed heen..gedsie een heel naar idee. 

Van blue village kreeg ik een ander appartement aangeboden, een groot appartment voor 4personen. ik denk dat het voor sommige mensen helpt om in een andere omgeving geplaatst te worden maar voor mij was dit absoluut niet het geval. Eenmaal in die veelste groote kamer, waar alles wat een beetje vertrouwd is geworden nu ook nog eens weg was, voelde ik mezelf weer heel klein en kwetsbaar. Dus ben direct die kamer uitgegaan en terug gegaan naar mijn eigen kamertje. Rond 16uur kon ik eindelijk naar binnen om nog wat te slapen voordat ik weer mijn nachtdienst in moest.. ik ben blij dat ik me toch nog veilig voel in mijn eigen kamer. De volgende dag heb ik direct trailies gekregen voor mijn raam dus ze hebben het de inbrekers lastiger gemaakt.. maar voor mij helaas te laat. 

na nog een paar lichte paniekaanvallen in mijn slaap is het gelukkig snel gezakt. Maar ook van deze nare ervaring heb ik weer veel geleerd en sta ik nog sterker in mijn schoenen. ’I’m on top of the world’ en niemand, dus ook geen inbreker, die mij daar zo snel van af haalt.

 Er was geen betere timing geweest voor mijn bezoek. Ik kan met trots vertellen dat ik een tweede huis heb gevonden op Aruba: The Airport.
Wat een luxe om te zeggen dat ik in half jaar tijd al 11x op het vliegveld ben geweest. En wat een fijne plek. Onderweg naar het vliegveld kan ik al niet stoppen met lachen, ik zit met een glimlach van oor tot oor en heb alvast een denkbeeldige ontmoeting in mijn hoofd met het desbetreffende bezoek. Ik kan nog steeds niet zo goed plannen want sta er meestal een uur van te voren.. en dan duurt wachten lang maar des te leuker als ze dan eindelijk door de deur komen! 

Neeltje kwam lekker een weekje op vakantie en heeft dus lekker de hele week veilig naast mij geslapen. 

we hebben weer een hele leuke week gehad en herinneringen gemaakt. Neeltje had zelfs een speciaal uitje..want ik had eind van de week weer een flinke keelontsteking waardoor we op de huisartsenpost zijn belandt.

 Maarja ook daar hebben we t beste van gemaakt. En met een antibiotica kuurtje was ik een gelukkig weer snel van af. Neeltje ging na 10 dagen weer naar huis maar gelukkig kwam de volgende dag kim&remke al weer! 

Ook hier weer toffe ervaringen mee mogen maken die niemand ons meer af pakt. We hebben een buggy gehuurd zodat we de andere kant van het eiland konden bekijken, prachtig!

Helaas niet alleen maar bezoek gehad maar ook afscheid moeten nemen van mijn lieve Romy & Kelly, ofterwijl mijn Aruba familie. 

ons avontuur zijn we vanaf dag 1 samen aan kunnen gaan! Wauw, wat hebben wij veel samen mee Mogen maken. Ik zie ons nog zitten voor het vliegtuig op Schiphol..heel gespannen en elkaar een beetje leren kennen. Inmiddels zijn jullie mijn beste vriendinnetjes geworden en weet ik zeker dat dit vriendschap voor het leven is! Samen uit maar helaas (nog) niet samen thuis. Kelly is weer veilig terug naar Nederland, Romy rondreizen in Colombia en ik mag nog even genieten van Aruba. Lieve meiden, bedankt voor alles! Zonder jullie was Aruba nooit zo mooi geweest!  

Dit afscheid viel mij best zwaar maar gelukkig kwam een dag later Melissa weer naar Aruba. Dus zat ik gelukkig weer met een grote glimlach in de auto op weg naar het vliegveld. Wat fijn dat ze er weer is, mijn lieve zus en beste vriendin!
 

De tijd vliegt echt voorbij.. Februari alweer..wat betekend dat ik nog maar 3 maandjes te gaan heb, maar gelukkig nog steeds bezoek op de planning: Lieve evy komt nog, mama en papa komen weer en romy komt ook nog een weekje terug naar Aruba. Optimaal genieten dus!

heeeele dikke kus, Sabien!

ps: ondertussen ben ik nog steeds 40h per week aan het werk hoor 😊 one happy island maar ook hard werken! 

psps: voor alle bergenaren: agge mar leut et! 👋👃 veel plezier vanavond en de komende weken!